10 dingen over Richard Long

Richard Long begon zijn carrière ruim 50 jaar geleden. Hij werd geboren in Bristol en studeerde er aan de Kunstacademie in Bristol. In 1967 brak hij door met het werk A line made by walking.

Dit werk bestond uit een rechte lijn die hij maakte in een veld in Whiltshire, Engeland. Long liep net zo lang heen en weer door het hoge gras tot de lijn zichtbaar werd. Het werk, met als basis de natuur, vormde een uitgangspunt voor zijn verdere carrière.

Voettochten zoals bij A line made by walking zijn een onlosmakelijk deel van zijn kunst. Tijdens die tochten ontstaan er nieuwe werken, zoals A line in the Himalayas. Long houdt ervan om op eigen kracht en al lopend de dimensies ruimte, tijd, schaal en afstand te verkennen.

Long maakt vooral gebruikt van wat hij onderweg tegenkomt. Denk daarbij aan natuurlijke stoffen zoals hout, as, gras, modder en water. Maar steen is zijn favoriete medium.

De stenen die Long in zijn werken gebruikt, moet hij zelf kunnen optillen en verplaatsen. Als hij dat niet kan dan is de steen onbruikbaar. De werken in de tuin en het atrium zijn ook helemaal door hemzelf gelegd, evenals River of Stones op de voorhal van het museum.

Een ander aspect aan de werken van Richard Long is de manier waarop ze zich onderscheiden van het overgrote deel van de beeldhouwkunst. Waar veel andere beeldhouwkunst verticaal is en omhoog gericht, bevinden de werken van Long zich juist laag bij de grond en zijn ze horizontaal.

Long keert in zijn werken veelal terug naar geometrische vormen zoals lijnen, kruizen, vierkanten, cirkels en spiralen. Balans, regelmaat en symmetrie spelen in zijn werk een grote rol. Het zijn universele tekens die door iedereen herkend worden.

Hoewel Long wel degelijk impact heeft op de landschappen waarin hij zijn werken maakt, bestaan ze niet voor altijd. De natuur claimt uiteindelijk haar rechten weer op. De enige tastbare herinnering is dan de foto of de tekst die Long van het werk maakte.

In de Rijksmuseumtuinen creëerde Richard Long vier sculpturen in het gras: een maansikkel, een kruis, een grillig golvend vlak en een zigzaggende baan. De kunstenaar maakte de werken door delen van het gras niet te maaien, zodat ze zich aftekenen in de gemaaide omgeving.

Door het koude voorjaar kwam het nieuw ingezaaide gras heel langzaam op. Uiteindelijk werd daarom ervoor gekozen grasmatten in de perken te rollen, die gelukkig snel groeiden. Uiteindelijk bleek het gras de perfecte lengte te hebben.